Ponieważ raportowanie własnej odpowiedzialności społecznej jest w Polsce jest dobrowolne istnieją tylko rekomendacje a nie sztywne zasady. Popularnym systemem stworzonym po konsultacjach z wieloma interesariuszami jest GRI G3 Sustainability Guidelines, z którego korzysta ponad tysiąc firm na świecie.
Firmy raportują o polityce środowiskowej z czterech powodów:
1- ponieważ i tak trudno jest ukryć działalność środowiskową (w przypadku podmiotów przemysłowych),
2- ponieważ chcą poprawić wizerunek,
3- dają sygnał, że są dobrze zarządzane,
4 – dla rynku finansowego środowisko to konkretne kwoty - więc właściciele zwracają uwagę na kryteria środowiskowe.
Impuls do raportowania powinien wychodzić z woli najwyższego szczebla zarządzania. Raport Społeczny powinien integrować informacje ekonomiczne, społeczne, środowiskowe i etyczne na temat działalności firmy. Jest on wyrazem jej dążenia do przejrzystości i wywiązywania się z obowiązku informacyjnego wobec interesatiuszy.
* Stosujemy różne terminy np. CSR reporting, Sustainability reporting, ESG reporting – w Polsce za najbardziej powszechne uznaje się Raportowanie Społeczne.
Interesariusze oczekują od firm publikowania raportów o emisji gazów cieplarnianych, efektywności energetycznej, czy realizacji celów związanych z redukcją zanieczyszczeń. Najważniejszym elementem jest postrzeganie odpowiedzialnego biznesu w szerszym strategicznym kontekście, jako jednej z głównych funkcji przedsiębiorstwa: w tym analiza wyników finansowych firmy w powiązaniu z efektami środowiskowymi i społecznymi podejmowanych decyzji. Raport społeczny ma pomóc zarządowi odpowiedzieć na oczekiwania interesariuszy.
Ważne jest, by w raporcie nie popełniać podstawowych błędów.
1. Bywa, że ekologia jest nadmiernie wykorzystywana marketingowo.
2. Z drugiej strony może być w nieodpowiednim kierunku kierowana.
W publicystyce panuje duży sceptycyzm wobec promowanej ekologii w biznesie. Nic dziwnego, że przedsiębiorstwa miewają problemy z przekonaniem do nich otoczenia. Takim sposobem firmy, jeśli robią coś systemowo i technicznie, mają przekonanie, że jest to na tyle „nudne”, że nie warto o tym informować opinii publicznej.
Sam ekowizerunek, będąc coraz istotniejszą częścią kampanii promocyjnych wielu firm spełnia jednak pozytywną rolę: buduje wrażliwości ekologiczną, podnosi oczekiwania społeczne, napędzając „ekologiczną spiralę” z biznesie. Firmy, które komunikują o swojej działalności ekologicznej robią to najczęściej na podstawie pozytywnej wizji, czy misji, przyjętej przez zarząd. Liczą przy tym na zyskanie wiarygodności, poprawę wizerunku, poprawę relacji z lokalnymi społecznościami, czy nawet wzrost liczby konsumentów.
Tekst i zdjęcia: Katarzyna Dulko
Podobne artykuły:
Ekomarketing wewnątrz organizacji
Ekologia w marketingu i jej medialne trudności
Interesariusze zarządzania ekologicznego