Permakultura, czyli leśne ogrody

Jak twierdzi Wojciech Majda, autor książki "Ogród bez chemii" zasady permakultury w ogrodnictwie stwarzają możliwość pogodzenia fizyki, architektury i estetyki z ekologią. Jak zbudować przestrzeń wokół siebie, by w pełni skorzystać z dobrodziejstw lokalnej przyrody? Przeczytajcie artykuł gościnny na Ogrodniku - pisze dla nas Wojciech Majda.
Leśny las wyżywi się sam Leśny ogród wyżywi się sam
Czy z lesnego ogród można zbierać owoce? Czy z lesnego ogród można zbierać owoce?
Permakultura zakłada współistnienie Permakultura zakłada współistnienie


"Permakultura to pojęcie zapewne nieznane większości ludziom w Polsce. Czym jest ta Permakultura?

To sposób projektowania i utrzymywania samowystarczalnych i trwałych osiedli ludzkich.

Dobry przykład
Wyobraźmy sobie dom energooszczędny, gdzie większość okien jest usytuowana od południa, by wykorzystać pasywne ogrzewanie słoneczne. Zapewne jest w nim rekuperator, by dodatkowo zminimalizować straty ciepła. Ale permakultura to nie nowa nazwa na dom energooszczędny/pasywny? To coś więcej ...

Drobne ale ważne elementy
Przed domem jest wykopany staw. Dlaczego? Ponieważ promienie słoneczne odbite od niego służą do doświetlenia i dogrzania domu. To jednak nie jedyny powód dla którego istnieje staw. W stawie hodowanych jest kilka gatunków ryb: tołpyga biała, tołpyga pstra, karp i amur. Dzięki zastosowaniu polikultury różnych gatunków ryb pasza jest lepiej wykorzystywana - karp zjada owoce morwy i jedwabniki, amur liście morwy białej. Karp również (w pewnym stopniu) żywi się odchodami pozostałych ryb. Nie zjedzone przez karpia odchody służą za pokarm dla zooplanktonu, którym żywi się tołpyga pstra. Biogeny uwolnione w trakcie przemiany materii ryb służą za podstawę do rozwoju fitoplanktonu – pokarmu dla tołpygi białej.

Morwa biała nie służy tylko za pokarm dla jedwabników – jej liście stanowią cenną, bogatą w białko paszę dla królików, które również trzymane są na posesji. Morwa jest też rośliną „buforową” oddzielającą od negatywnego wpływu orzechów włoskich na resztę ogrodu – sama jest niewrażliwa na juglon (substancję wydzielaną przez orzecha włoskiego, którą wydziela, by utrudnić konkurencji wzrost).

Ogród leśny
Orzechy włoskie, pekany oraz kasztany jadalne stanowią górne piętro leśnego ogrodu – czyli produktywnego, dającego dużą ilość żywności ogrodu, który w strukturze przypomina las.

Las jest w naszym klimacie ekosystemem klimaksowym. W ogrodzie tym wykorzystuje się przestrzeń pionową – ważną rolę spełniają w leśnym ogrodzie pnącza takie jak: mrozoodporne kiwi, cytryniec chiński, nasturcja większa. Poniżej koron drzew rosną maliny, porzeczki, jagody goi.

Leśny ogród nawozi się sam. Celowo umieszczono w nim rośliny wiążące azot z powietrza. Jedną z nich jest rokitnik zwyczajny czy oliwnik wielokwiatowy. Nie dość, że użyźniają glebę, to jeszcze dają bardzo wartościowe owoce. Niższe piętra w tym lesie zajmują mniszek lekarski, krwawnik pospolity, cykoria podróżnik, żywokost lekarski, truskawki i poziomki.

Chwasty
W tym ogrodzie nie ma chwastów, gdyż leśny ogród naśladuje w swej strukturze las, zatem twórca ogrodu celowo wypełnił wszystkie nisze ekologiczne roślinami dla siebie użytecznymi. Chwast to rośliny pionierskie, więc jeśli nasz ogród jest na późniejszym stadium sukcesji to dużo trudniej chwastom jest wyrosnąć, nie mówiąc już nawet o opanowaniu całego ogrodu.

Drzewna ochrona
Od północnej strony domu posadzone są sosny zwyczajne – ich celem jest ochronić dom od silnych wiatrów, co dalej zmniejszy koszty ogrzewania. Oprócz tego igliwie spadające z drzew stwarza doskonałe warunki do uprawy borówek. Między sosnami zwyczajnymi posadzone są wolno rosnące sosny syberyjskie i koreańskie. Gdy tylko dorosną do odpowiednich rozmiarów zastąpią one w funkcji sosny zwyczajne. Dodatkową ich korzyścią jest fakt, że dają orzeszki piniowe – bardzo cenne i zdrowe orzechy.

By dalej zwiększyć wydajność tego stworzonego przez człowieka ekosystemu drzewa w leśnym ogrodzie i sosny zaszczepiono mikoryzą grzybów jadalnych. Nie dość, że znacznie poprawia to kondycję drzew, to jeszcze daje nam bezpośrednią korzyść – jadalne grzyby.

Podsumowując
Zasady projektowania permakulturowego można zastosować również na dużo większą skalę. Stosując takie elementy jak projektowanie Keyline, stosowanie żywopłotów, systemy agroleśnicze, roboty ziemne chroniące glebę przed erozją a rolnika przed suszą. Czym zatem jest permakultura? To jedyny sposób projektowania osiedli ludzkich uwzględniający zasady ekologii i fizyki, by nie użyć innego określenia – zdrowego rozsądku.

Autor tekstu: Wojciech Majda
Autor książki "Ogród bez chemii"
Blog Polskiego Instytutu Permakultury
Pierwsza publikacja: luty 2010